Budowanie sieci wsparcia – akcja ŚDS Rajkowy

Środowiskowy DomSamopomocy to wyjątkowe miejsca, w których uczestnicy mają możliwość rozwoju osobistego poprzez naukę nowych umiejętności lub podtrzymywanie umiejętności zdobytych wcześniej, np. w zakresie czynności dnia codziennego, funkcjonowania w życiu społecznym. Zarówno podopieczni, jak i osoby sprawujące opiekę, czerpią od siebie nawzajem.

W związku z pandemią koronawirusa  ŚDS musiał zastosować się do wytycznych sanitarnych i zaproponować użytkownikom nowe zasady działania. Większość z nich doskonale odnalazła się w tej nowej rzeczywistości. Po wznowieniu działań w trybie stacjonarnym wszyscy chętnie wrócili na zajęcia w systemie zmianowym.

 Staraliśmy się znaleźć złoty środek pomiędzy zadbaniem o bezpieczeństwo i komfort psychiczny uczestników a podtrzymaniem wartości tworzenia wspólnoty i przynależności do grupy. Wsparcie udzielane było dwutorowo – uczestnicy korzystali z konsultacji  indywidualnych i treningów telefonicznie lub online oraz uczęszczali rotacyjnie na zajęcia stacjonarne do ŚDs

Zajęcia odbywały się zgodnie z wymogami sanitarnymi, prowadzone  w małych, niezmiennych grupach, do których przypisani są stali terapeuci. W ciągu dnia w placówce przebywał około połowy uczestników. Codziennie zajęcia rozpoczynały się od przypomnienia zasad sanitarnych, zwiększono również częstotliwość realizowania treningów profilaktyki zdrowia i higieny.

 Dodatkowo przy sprzyjającej pogodzie chętnie korzystaliśmy z uroków położenia naszego domu i część zajęć prowadziliśmy w ogrodzie na świeżym powietrzu

Tak dawaliśmy sobie radę do momentu ponownego zawieszenia, czyli do 2 listopada, kiedy to decyzją Wojewody zajęcia odbywają się w trybie zdalnym, dlatego wychodzimy z nową inicjatywą:

BUDOWANIE SIECI WSPARCIA

Ostatnie miesiące to dla nas wszystkich maraton nowości. Trudno wyliczyć z iloma zmianami przyszło nam się mierzyć. Pewnie część tych zmian jest dla nas wspólna, a część nie. Pewnie wpływają one na nas na różne sposoby i pewnie na różne sposoby sobie z nimi radzimy.

Jest to jeszcze większym wyzwaniem, kiedy chorujemy psychicznie. Dziś, po kolejnym zawieszeniu, chcemy zachęcić wszystkich do działania w budowaniu wsparcia psychicznego ,które w wielu momentach może zdziałać cuda, Bycie w kontakcie, branie i dawanie, dzielenie się wiedzą i przeżyciami to coś, co buduje poczucie bezpieczeństwa, a także pozwala dowiedzieć się czegoś nowego o sobie i innych.

 

 

Kogo prosimy o pomoc?

Każdego! Sąsiadkę, która, jak trzeba, poratuje talerzem zupy, zapyta o zdrowie; lekarza, który dopyta o samopoczucie i przepisze odpowiedni lek; uczestnika ŚDS, z którym lubisz rozmawiać o muzyce, ogrodzie; terapeutę, z którym dzielisz się swoimi trudnościami i sukcesami, Kleryka WSD, który wzmocni duchowo i doda odwagi a także pracownika socjalnego, który pomoże w załatwieniu spraw związanych z opałem. Do każdej z tych osób zwracasz się z czymś innym, każda z nich jest pomocna na inny sposób  ale właśnie tak tworzy się  NIEPOWTARZALNA SIEĆ WSPARCIA.

CHCESZ WŁACZYĆ SIĘ W NIESIENIE POMOCY? WIĘC :

– Bądź w kontakcie: zadzwoń do uczestnika  ŚDS, zwłaszcza, gdy wiesz o jego chorobie psychicznej – możesz zapytać jak się czuje, poprosić o przepis na jego popisowe danie, o poradę w każdej sprawie. Tak by czuł się ważny i wartościowy, wybrać się z nim na spacer (zadbajcie wtedy o maseczki i bezpieczny odstęp) lub umówić, że obejrzycie ten sam film, a później wymienicie się wrażeniami.

  1. Zaproponuj coś od siebie: być może sąsiadka,, ciocia, kuzynka, od której czasem dostaniesz posiłek potrzebowałaby pomocy w zrobieniu zakupów, a uczestnik ŚDS, z którym dzielisz zainteresowania wymieni się czasopismem wskazówkami i poradami
  2. Rozmawiaj o potrzebach: tych swoich i tych, którymi dzieli się z Tobą rozmówca. Łatwiej jest nam przecież odpowiadać na potrzeby drugiej osoby, kiedy je znamy!
  3. Zwracaj się po wsparcie do specjalistów (lekarza, terapeuty, pracownika socjalnego, Kleryków WSD) kiedy czujesz, że jest Ci to potrzebne.

ZADZIAŁAJMY !!!! Potrzebujemy się wzajemnie